Urazy nadgarstka / dłoni
Jeżeli diagnoza nie została postawiona, zalecana wizyta u lekarza ortopedy przed podjęciem rehabilitacji
Zespół De Quervaina:
Ta przypadłość jest związana z zapaleniem ścięgien kciuka. Ból jest bardzo odczuwalny w nadgarstku i kciuku podczas używania kciuka w codziennych czynnosciach. Leczenie zachowawcze zwykle polega na unieruchomieniu nadgarstka i kciuka, a także stosowaniu leków przeciwzapalnych (doustnych i/lub zastrzyku). Można również zastosować terapię zajęciową w celu przywrócenia elastyczności nadgarstka i kciuka, oceny czynników przyczynowych, edukacji w zakresie zapobiegania objawom oraz wzmocnienia nadgarstka i kciuka w celu przywrócenia ich normalnego funkcjonowania. W ramach terapii zalecane mogą zostać również termiczne lub elektryczne metody terapeutyczne w celu zwalczania stanu zapalnego i bólu.
Zespół napięcia pasma biodrowo-piszczelowego ITB
Jest to przewlekły zespół bólowy wzdłuż kłykcia bocznego kości udowej oraz pasma biodrowo-piszczelowego powstający na tle przeciążenia tkanek miękkich tej okolicy. Dotyczy 5–14% biegaczy. Wzmożone napięcie pasma biodrowo-piszczelowego oraz osłabienie stabilizatorów miednicy prowadzi do rozwoju zespołu bólowego w okolicy kłykcia bocznego kości udowej. Napięcie mięśnia napinacza powięzi szerokiej oraz pośladkowego wielkiego może dodatkowo nasilać objawy w mechanizmie sprzężenia zwrotnego.
W celu zmniejszenia bólu i stanów zapalnych oraz przywrócenia prawidłowej równowagi mięśni w całym regionie miednicy, konieczna może być rehabilitacja. Gdy ból przechodzi, można przeprowadzić dokładną analizę biegu, aby zapobiec nawrotowi urazów.
Zespół cieśni kanału nadgarstka:
Kanał nadgarstka jest to wąskie przejście w nadgarstku, przez które przechodzi dziewięć ścięgien palców ręki, a także nerw pośrodkowy. Ucisk wewnątrz kanału nadgarstka może być zwiększony przez powtarzające się ruchy nadgarstka, chwytanie lub długotrwałe trzymanie nadgarstka i palców w jednej pozycji. Zwiększony ucisk na nerw może powodować ból nadgarstka, drętwienie i mrowienie w kciuku i pierwszych dwóch palcach, a ostatecznie osłabienie dłoni.
Zespół cieśni nadgarstka może być leczony środkami przeciwzapalnymi, a także poprzez unieruchomienie nadgarstek w celu zmniejszenia nacisku w kanale nadgarstka. Pacjent może udać się do terapeuty zajęciowego w celu dobrania ćwiczeń oraz termicznych i elektrycznych metod terapeutycznych by zmniejszyć intensywność odczuwanych dolegliwości. Jeśli leczenie zachowawcze zakończy się niepowodzeniem, niezbędny może okazać się zabieg dekompresji nerwu.
Zespół Cieśni Nadgarstka – charakterystyka i objawy
Zespół cieśni kanału nadgarstka można określić jako jedną z najpopularniejszych neuropatii obwodowej kończyn górnych. Powodem wystąpienia tego stanu, jest wzrost ciśnienia w kanale nadgarstka bądź zwężenie powodujące ucisk i złe ukrwienie nerwu pośrodkowego.
Charakterystycznymi objawami ZCN są osłabienie chwytu dłonią, nie możność wykonania bądź ograniczenie precyzyjnych uchów, bardzo częstym objawem wśród chorych, jest również nasilenie dolegliwości w nocy, które zazwyczaj ustępują po strzepnięciu dłoni.
Badanie EMG oraz testy funkcjonalne w diagnozie Zespołu Cieśni Nadgarstka
Wykonanie badania EMG to bardzo ważny element w poprawnym zdiagnozowaniu ZCN, dzięki niemu można ustalić rodzaj zaburzeń przewodnictwa, stopień uszkodzenia nerwu oraz jego lokalizacje w kanale nadgarstka. W celu dokonania elektrofizjologicznej oceny funkcji nerwu stosuje się badanie w celu określenia amplitudy i tempa przewodzenia.
Charakterystycznym objawem wykrytym przez badanie EMG, potwierdzającym Zespół Cieśni Nadgarstka, jest zmiana potencjału jednostki ruchowej, zwana przewlekła reinerwacją.
Jeżeli chcesz zapoznać się ze szczegółowymi informacjami na temat badania EMG kliknij tutaj
Kolejnym istotnym aspektem w diagnozie Zespołu Cieśni Nadgarstka są testy funkcjonalne. Polegają na celowym wywołaniu objawów i symptomów uczucia bólu i parestezji w obszarze nerwu pośrodkowego, poprzez zwiększenie ciśnienia w kanale nadgarstka.
Wyróżnia się następujące testy:
• Test Phalena
Wykonuje się go na zasadzie jednostajnego ucisku obu grzbietów rąk, aby uzyskać
zwiększone ciśnienie w kanale nadgarstka, działanie jest odczuwane przez pacjentów
cierpiących na ZCN jako ból i parestezja.
• Odwrócony test Phalena
Polega na maksymalnym zgięciu obu dłoni w stawach promieniowo nadgarstkowych, w
przeciągu trwania 1 minuty. Jeśli dolegliwości bólowe nie ustępują, można stwierdzić
pozytywny wynik ZCN.
• Test Tinela
Przeprowadza się go na zasadzie opukiwania przez lekarza dłoni pacjenta, zgiętej grzbietowo
i podpartej na stole. Celem testu, jest ustalenie wystąpienia parestezji, dającej pozytywny
wynik ZCN.
• Test Durkana
Charakteryzuje się zgięciem przedramienia pacjenta pod kątem 30 stopni w odwróconej
pozycji. Nadgarstek zaciska się na poziomie kanału w miejscu ponad nerwem pośrodkowym,
jeżeli objaw choroby wystąpi w ciągu 30 sekund, uznaje się ZCN.
Dodatkowym elementem w diagnozie Zespołu Cieśni Nadgarstka, są testy w celu oceny czucia
powierzchniowego, polegające na wykonaniu badania klinicznego obwodowego układu
nerwowego. Badanie czucia powierzchniowego ma na celu ustalenie, na jakim poziomie
kształtują się u pacjenta funkcje ruchowe, czuciowe i autonomiczne nerwów. Ocenie podlega
czucie wibracji, temperatur, bólu i dotyku. Powszechna jest również ocena siły mięśniowej,
którą przeprowadza się na zasadzie testu Lovetta, po to, by określić siłę mięśni pacjenta.
Leczenie Zespołu Cieśni Nadgarstka
Sposób leczenia Zespołu Cieśni Nadgarstka uwarunkowany jest stopniami stadium choroby. Stadia określa się za pomocą klasyfikacji Seddona.
Wyróżniamy trzy stopnie skali uszkodzeń nerwów:
• Pierwszy stopień charakteryzuje się najlżejszą postacią schorzenia. Nie stwierdza się zmian w strukturze budowy nerwów. Jedynym objawem jest zatrzymanie przewodzenia impulsów elektrycznych. Rokowanie leczenia zakończonego sukcesem, po eliminacji czynnika patologicznego, jest wysoko prawdopodobne.
• Drugi stopień objawia się natychmiastowym zatrzymaniem przewodzenia w nerwie bezpośrednio w miejscu jego uszkodzenia. Na tym etapie przerwany zostaje także akson, przy zachowaniu osłonek mielinowych. Regeneracja nerwu odbywa się przy zastosowaniu, odpowiedniej do tego stadium terapii.
• Trzeci stopień to etap, w którym uszkodzenia dotyczą nie tylko aksona, ale również całego osłonki mielinowej, czego objawem jest porażenie nerwu skutkujące osłabieniem, bądź zanikiem mięśni, scentralizowanych w miejscu unerwienia. W tym stadium najczęściej potrzebna jest interwencja chirurgiczna.
W procesie leczenia zachowawczego ZCN najczęściej stosuje się metody farmakoterapii I suplementacji polegającej na zastosowaniu dużych ilości witaminy B6, stereoidoterapi, usztywnienia kończyn górnych oraz fizjoterapii.
Leczenie Stereoidoterapią zazwyczaj przynosi poprawę funkcji dłoni. Niesie jednak za sobą skutki uboczne, wynikające najczęściej z uszkodzenia nerwu pośrodkowego bądź reakcji uczuleniowej pacjenta na podany lek. Iniekcja steroidowa przynosi poprawę w przeciągu 2/3 tygodni, efekty seteroidoterapii utrzymują się przez około 12 miesięcy.
Następnym etapem leczenia zespołu cieśni nadgarstka jest unieruchomienie. Jest to ortopedyczne uzupełnienie leczenia pacjentów ZCN, powodujące zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz pomoc w osiągnięciu poprawnej pozycji odbarczającej nerw pośrodkowy.
Fizjoterapia to forma leczenia pacjentów ZCN stosowana jednakowo w fazie całkowitego usprawniania leczenia pacjentów z lekkim bądź średnim stadium choroby, jak i w tej zaawansowanej, pomagając im szybciej osiągnąć rezultat w pełni sprawnej ręki po operacji. Zabiegi fizjoterapeutyczne, stosowane w ZCN to elektroterapia, laseroterapia, magnetoterapia, ultradźwięki, kinezyterapia oraz ćwiczenia rozciągające.
Leczenie operacyjne to ostatnia, a zarazem najskuteczniejsza forma leczenia pacjentów z ZCN. Dzięki operacji zostaje uwolniony nerw pośrodkowy, dzięki czemu pacjent odczuwa ustąpienie olegliwości bólowych i długotrwałą ulgę. Leczenie operacyjne kanału cieśni nadgarstka odbywa się zazwyczaj u pacjentów w zaawansowanym stadium choroby.
Metody leczenia operacyjnego Zespołu Cieśni Nadgarstka można rozróżnić na:
• Operację przeprowadzoną metodą klasyczną, cechująca się przecięciem więzadła oprzecznego nadgarstka i poszerzeniem przestrzeni wokół nerwu pośrodkowego i zmniejszeniu ciśnienia w kanale. Zaletą metody klasycznej jest wyraźne uwidocznienie nerwu i jego patologii.
• Operacje endoskopowa polegającą na wprowadzeniu sondy, wykonując nacięcie na skórze. Po implementacji podskórnej chirurg wykonujący zabieg, poprzez użycie artroskopu widzi trukturę kanału cieśni.
Fizjoterapia i rehabilitacja na całym etapie leczenia ZCN
Istotność fizjoterapii i rehabilitacji w zachowawczym i pooperacyjnym leczeniu Zespołu Cieśni Nadgarstka jest nieoceniona. Dzięki terapii fizjoterapeutycznej i rehabilitacyjnej, u pacjentów następuje zmniejszenie uczucia bólu. Zauważa się również poprawę funkcji ręki, co polepsza pacjentom jakość ich życia. Ilość sesji rehabilitacji i fizjoterapii zależna jest indywidualnie od stanu każdego pacjenta. Istotną rolę odgrywa stopień nasilenia objawów i stadium schorzenia. Bywa, że pacjenci odczuwają poprawę po pierwszej sesji z fizjoterapeutą, zdarza się, że dolegliwości mijają po paru sesjach i intensywnej rehabilitacji, okres poprawy zależny jest od stadium schorzenia. Koniecznym aspektem w leczeniu zachowawczym i pooperacyjnym ZCN jest samodzielne wykonywanie codziennych ćwiczeń zleconych przez specjalistę. Należy także, całkowicie wyeliminować czynniki sprzyjające rozwojowi zespołu cieśni nadgarstka, o których informuję specjalista.
W Centrum Leczenia Bólu i Kontuzji AthleticoMed stosujemy wiele rozwiązań z zakresu fizjoterapeutycznego i rehabilitacyjnego leczenia cieśni kanału nadgarstka. Prowadzimy leczenie zachowawcze w zakresie fali uderzeniowej, kinesiotapingu, znacznie poprawiające stan dolegliwości pacjentów. Ważnym elementem w leczeniu zachowawczym ZCN są ćwiczenia odpowiadające za wzmacnianie mięśni i ruchu w obrębie stawu.
W przypadku stadium niepozwalającym na samo leczenie zachowawcze, oferujemy leczenie operacyjne, wykonane przez jednych z najlepszych specjalistów chirurgii cieśni nadgarstka w kraju. Zapraszamy do zapoznania się z naszą marką Centrum Leczenia Cieśni Nadgarstka, tam znajdą Państwo więcej szczegółów w związku z leczeniem ZCN.
Copyright © Wszelkie Prawa Zastrzeżone