Zapalenie powięzi podeszwowej:

Jest to ogólny termin używany do opisania bólu wzdłuż wewnętrznego łuku stopy i pięty. Zwiększenie bólu występuje po kilku pierwszych krokach rano lub po długotrwałym siedzeniu. Zapalenie powięzi podeszwowych może wystąpić u osób z nieodpowiednią biomechaniką stóp (nadmierna pronacja stóp), zmniejszoną elastycznością i siłą okolicznych mięśni. Masaż lodem i walcowanie stóp wałkiem może pomóc zmniejszyć ból i podrażnienie. Należy również zwrócić uwagę na właściwe obuwie i analizę chodzenia.

 

 

Metatarsalgia Mortona:

Uraz ten dotyczy tkanek otaczających osłonę nerwów palców u stóp. Często występuje między trzecim i czwartym palcem u nogi i może powodować palenie, drętwienie i mrowienie w palcach. Właściwe obuwie jest konieczne, aby uniknąć ściskania palców. Okład z lodu i środki przeciwzapalne pomogą również zmniejszyć stan zapalny otaczający nerwy.

 

 

Zapalenie ścięgna Achillesa:

Jest to przewlekłe schorzenie ścięgna Achillesa przebiegające z jego bólem, obrzękiem i zaburzeniem układu włókien kolagenowych. Częste schorzenie sportowców (6–15% wszystkich urazów biegaczy), może występować również u osób mało aktywnych w związku z nadwagą. Istotą jest degeneracja ścięgna w następstwie kumulacji mikrourazów, przewlekły, nieskuteczny proces naprawczy zaburza architekturę włókien kolagenowych i skutkuje neowaskularyzacją (wnikanie naczyńw ścięgno); przyczyną może być deficyt elastyczności mięśnia trójgłowego; obszar przyczepu może być przewlekle drażniony przez wyrośl kostną w okolicy kaletki.

Leczenie nieoperacyjne; Skuteczną metodą jest program ćwiczeń ekscentrycznych , ważne jest leczenie ewentualnych schorzeń współistniejących (kręgosłup, miednica), mogących powodować asymetryczne napięcie i nieprawidłową pracę mięśni trójgłowych, modyfikacja treningu, redukcja masy ciała w razie nadwagi, terapia manualna, terapia powięziowa, terapia falą uderzeniową.

Leczenie operacyjne; W przypadkach opornych na leczenie zachowawcze możliwe leczenie operacyjne , wycięcie zdegenerowanej części ścięgna. W przypadku konfliktu ścięgna z wyroślą kości piętowej metodą z wyboru jest usunięcie wyrośli metodą otwartą lub endoskopowo.

 

 

Zapalenie ścięgien mięśni strzałkowych oraz mięśnia piszczelowego tylnego.

Ścięgna strzałkowe to ścięgna znajdujące się na zewnątrz kostki. W niektórych przypadkach ścięgna te mogą zostać uszkodzone, powodując obrzęk i ból na zewnętrznej stronie kostki. Ścięgna te mogą być również uszkodzone po bocznym zwichnięciu stawu skokowego, gdy mięsień przedsionkowy jest zmuszony szybko się kurczyć, aby zapobiec nadmiernemu skręcaniu się kostki. Okłady z lodu są pomocne w leczeniu tego urazu, ale jeśli ból się utrzymuje, konieczne jest podjęcie odpowiedniej rehabilitacji w celu jego całkowitego wyleczenia.

Mięsień piszczelowy tylny znajduje się w wewnątrz dolnej części kończyny , przy czym ścięgno rozciąga się w dół podudzia i wzdłuż wnętrza stopy. Funkcją tego mięśnia i ścięgna jest wspieranie łuku stopy. Do urazu ścięgna może dojść podczas biegania, a także przy nadmiernej pronacji lub zginaniu stopy. W tym przypadku mięśnie i ścięgno są przepracowane, co powoduje obrzęk i podrażnienie ścięgna. Często uraz ten wymaga biomechanicznej oceny specjalisty w celu wyeliminowania czynników pogarszających stan ścięgna i wyleczenia urazu. Postępowanie wstępne może obejmować okład z lodu i odpoczynek.

 

 

Polineuropatia cukrzycowa

Jedno z głównych powikłań neurologicznych cukrzycy. Występuje średnio u 30% chorych na cukrzycę. W początkowym okresie może przebiegać skrycie bez żadnych subiektywnych objawów klinicznych. Najczęstsza jej postać to dystalna polineuropatia czuciowo-ruchowa.

 

Objawy:

• mrowienie , ból, drętwienie , palenie, pieczenie, kłucie, początkowo w stopach obustronnie następnie objawy rozszerzają się wyżej do podudzi i ud, mogą obejmować dłonie
• osłabienie siły mięśniowej najczęściej dystalnie – stóp
• zmiany troficzne na skórze stóp doprowadzające do owrzodzeń
• zaniki mięśni
• zaburzenia w odczuwaniu dotyku, bólu i temperatury oraz wibracji

Leczenie polineuropatii cukrzycowej, zwłaszcza w zaawansowanych przypadkach jest trudne, czasem nieskuteczne. Dlatego zasadniczą rolę odgrywa profilaktyka – wczesne wykrywanie cukrzycy, przestrzeganie diety, kontrola glikemii, tryb życia, unikanie infekcji urazów.

 

W leczeniu stosuje się:

• leki przeciwpadaczkowe oraz przeciwdepresyjne
• lidokainę
• opioidy
• leki stosowane powierzchniowo

Chorujesz na cukrzycę? Zauważyłeś u siebie objawy opisane powyżej? A może nie masz objawów polineuropatii, ale chcesz sprawdzić czy występują u ciebie odchylenia w badaniu neurologicznym sugerujące wczesną fazę choroby? Umów się na wizytę do neurologa.

Możesz ocenić swój - skala wykrywania bólu neuropatycznego

 

 

Zespół niespokojnych nóg

Charakteryzuje się uczuciem dyskomfortu i niepokoju w kończynach dolnych, które pojawia się w stanie spoczynku, a ustępuje w czasie ruchu.

 

Kryteria:

• przymus poruszania kończynami dolnymi zazwyczaj połączony z nieprzyjemnym odczuciem w kk. dolnych lub przez nie wywołany
• przymus poruszania lub nieprzyjemne odczucia ujawniają się lub nasilają podczas odpoczynku lub bezczynności (leżenie, siedzenie)
• przymus poruszania lub nieprzyjemne odczucia częściowo lub całkowicie ustępują podczas ruchu (chodzenie, rozciąganie), przynajmniej na tak długo, jak te czynności są wykonywane
• przymus poruszania lub nieprzyjemne odczucia są bardziej nasilone wieczorem i w nocy niż w dzień lub występują tylko wieczorem i w nocy

Test przesiewowy – pacjent odpowiada na pytanie: ”Czy zdarza się, że gdy Pan/Pani próbuje odpocząć wieczorem lub zasnąć w nocy, pojawia się nieprzyjemne uczucie niepokoju w nogach, które mija, gdy Pan/Pani chodzi lub porusza nogami?”

 

Zespół niespokojnych nóg występuje częściej u chorych z:

• polineuropatią np. cukrzycową
• regularnie oddających krew
• chorobami tarczycy
• chorobami reumatycznymi
• chorobą Parkinsona
• fibro mialgią
• zespołem tików
• stwardnieniem rozsianym
• niewydolnością krążenia tętniczego lub żylnego
• nadciśnieniem tętniczym
• otyłością
• nadużywaniem alkoholu, kawy i papierosów

W leczeniu stosuje się: agonistów dopaminy, lewodopę, leki przeciwpadaczkowe, żelazo i magnez ( w przypadku niedoborów) oraz postępowanie niefarmakologiczne ( unikanie picia kawy, alkoholu i palenia papierosów w godzinach wieczornych, aktywność fizyczna w ciągu dnia)

Jeśli podejrzewasz u siebie zespół niespokojnych nóg, szukasz diagnozy i leczenia – umów się na wizytę do neurologa.